Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Fissidens dubius & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Mousso-divisado-doutouso

Fissidens dubius

Fissidentaceae

Nom en français : Fissident crête-de-coq.

Descripcioun :
Aquelo mousso dóu gènre Fissidens (peristome divisa, vèire li fotò) trachis sus li roco cauquiero e de cop que i'a au sòu. Es uno mousso pulèu pichoto auto de 1 à 3 cm. Fai partido dóu group qu'a ges de lòngui celulo sus lou bord de la fueio (fotò), pamens se vèi bèn uno bando de 3 à 4 cellulo pu claro. Se recounèis tambèn à sa pouncho de fueio emé un benc e que la costo s'acabo just avans lou bout (fotò). Es couneigudo pèr pas faire trop d'espouroufite, pamens sèmblo pas trop lou cas au nostre.

Usanço :
Se pòu counfoundre emé d'àutri meno dóu meme gènre subretout Fissidens taxifolius qu'a pas lou bout de fueio denta d'un biais irregulié e peréu que la costo vai fin qu'au bout dóu bènc (de vèire au microuscope).

Port : Acroucarpo
Taio : 1 à 3 cm
Fueio : 1,5 à 3 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Fissidens
Famiho : Fissidentaceae


Ordre : Dicranales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,8 cm
Ø (o loungour) flour : Divisa
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Roco - Sòu
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Mieterrano e Oulartico
Ref. sc. : Fissidens dubius P.Beauv., 1805

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Fissidens dubius & Taraxacum officinale

R
RR
CC
C
CC
CC
CCC
C

Coumpara Mousso-divisado-doutouso emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò